Sa pag-iisa - salin ng tula ni Edgar Allan Poe

SA PAG-IISA

ni Edgar Allan Poe

Malayang salin ni Gregorio V. Bituin Jr.

12 pantig bawat taludtod

Noong ako'y bata, ako nga'y hindi pa

Katulad ng iba - hindi ko natanaw

Ang nakita nila - hindi ko madala

Ang mga hilig ko mula pa sa bukal

Mula pinagmulang hindi ko matangay

Yaring kalungkutan - hindi ko ginising

Ang puso sa tuwa sa parehong himig -

Tanang inibig ko'y - inibig mag-isa

Kaya - nang bata pa - sa madaling araw

Ng buhay kong tigib ng sigwa - ginuhit

Nang mula sa lalim ng buti't masama

Ang kahiwagaang bumalot sa akin -

Magmula sa agos, o kaya'y sa balong -

Mula pulang bangin niyong kabundukan - 

Mula sa araw na lumigid sa akin

Sa taglagas niyong tinina ng ginto

Mula sa pagkidlat niyong kalangitan

Nilampasan akong ito'y lumilipad -

Mula sa pagkulog, at maging sa unos -

At sa alapaap na siyang nag-anyo

(Na ilang bahagi ng Langit ay bughaw)

Ng isang diyablo sa aking pananaw -

* isinalin, ika-26 ng Mayo, 2024

* litrato mula sa google

ALONE

BY EDGAR ALLAN POE

From childhood’s hour I have not been

As others were—I have not seen

As others saw—I could not bring

My passions from a common spring—

From the same source I have not taken

My sorrow—I could not awaken

My heart to joy at the same tone—

And all I lov’d—I lov’d alone—

Then—in my childhood—in the dawn

Of a most stormy life—was drawn

From ev’ry depth of good and ill

The mystery which binds me still—

From the torrent, or the fountain—

From the red cliff of the mountain—

From the sun that ’round me roll’d

In its autumn tint of gold—

From the lightning in the sky

As it pass’d me flying by—

From the thunder, and the storm—

And the cloud that took the form

(When the rest of Heaven was blue)

Of a demon in my view—